Hiperdoncja – dodatkowe zęby

Estetyczny i zadbany uśmiech to klucz do dobrego wyglądu. Stan naszego uzębienia oraz jamy ustnej jest jednym z najważniejszych wyznaczników naszego wizerunku i postrzegania przez innych. Z tego powodu systematyczne wizyty u stomatologa są niezwykle ważne i potrzebne. Podczas leczenia stomatologicznego możemy poznać kondycję naszych zębów wraz z wszelkimi ich defektami i ubytkami. Jednym ze schorzeń zębów jest hiperdoncja, czyli występowanie nadliczbowych zębów u człowieka. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat zębów na podniebieniu, koniecznie zostań z nami do samego końca.

Dodatkowy ząb na podniebieniu – czym jest?

Hiperdoncja to inaczej występowanie nadliczbowych zębów u człowieka. Oznacza to, że liczba ta przekracza 32 zęby stałe. Jest to zaburzenie rozwojowe, które zazwyczaj dotyka osoby dorosłe, jednak w niektórych przypadkach taki defekt można zauważyć też u dzieci. Liczne obserwacje pokazują także, że hiperdoncja dotyczy głównie mężczyzn. Kobiety również są na nią narażone, jednak znacznie rzadziej.

Można wyróżnić takie rodzaje hiperdoncji, jak:

  • prawdziwą lub rzeczywistą, można zauważyć zwiększoną ilość zawiązków zębów dla konkretnego rodzaju uzębienia niż powinno,
  • rzekomą lub pozorną, gdzie zęby lub ząb mleczny w dalszym ciągu pozostaje w jamie ustnej, a jednocześnie pojawiło się już uzębienie stałe,
  • tzw. trzecie ząbkowanie pojawienie się zębów wcześniej zatrzymanych po usunięciu zębów stałych.

Dodatkowy ząb w dziąśle – zaawansowane leczenie ortodontyczne

Hiperdoncja objawia się wyrastaniem nadliczbowych lub dodatkowych zębów stałych. Zazwyczaj można je zauważyć na przednim odcinku szczęki lub w okolicy zębów siecznych. Dodatkowe uzębienie pojawia się także obok zębów trzonowych i są to tzw. zęby zatrzonowe.

Wraz z tym defektem pojawia się także zmiana w samej estetyce jamy ustnej. Zęby nadliczbowe mogą powodować przesunięcia i stłoczenia. Hiperdoncja jest odpowiedzialna też za powstawanie diastemy, czyli charakterystycznej przerwy pomiędzy jedynkami. Taki stan może blokować wyrznięcie się zębów stałych.

Hiperdoncja przyczyny – zbyt duża liczba zębów w jamie ustnej

Hiperdoncja polega na zbyt dużej aktywności listewki zębowej. Badania i obserwacje pokazały, że hiperdoncja częściej dotyka mężczyzn i występuje z wieloma chorobami i wadami wrodzonymi. Uważane są one za warunki sprzyjające do pojawienia się zębów nadliczbowych lub dodatkowych. Czynniki, które sprzyjają hiperdoncji to m.in.:

  • zespół Downa,
  • zespół Aperta,
  • rozszczep wargi,
  • rozszczep podniebienia,
  • rozszczep wyrostka zębodołowego,
  • zespół Gadnera,
  • dysplazja obojczykowo – czaszkowa.

Hiperdoncja ząb na podniebieniu – zęby nadliczbowe i dodatkowe

Zęby w hiperdoncji dzielą się pod wieloma względami, takimi jak forma czy położenie. Pierwszy podział to:

  • zęby nadliczbowe – posiadają nieprawidłową budowę, nie zostały w całości wyrznięte, często są zniekształcone,
  • zęby dodatkowe – zęby zdrowe, w pełni wyrznięte, posiadają odpowiednią budowę.

Z kolei pod względem lokalizacji odróżnia się:

  • zęby pośrodkowe – można znaleźć je w okolicy siekaczy, w linii pośrodkowej pomiędzy jedynkami,
  • zęby zatrzonowe – znajdują się za zębami trzonowymi, dokładniej trzecim zębem, czyli ósemką,
  • zęby przytrzonowe – występują tam, gdzie zęby trzonowe, pomiędzy dwoma pierwszym zębami lub drugim, a trzecim; często występują symetrycznie.

Ząb rosnący nad zębem – nadmiar zębów u dziecka

W większości przypadków zęby nadliczbowe u dzieci nie są szkodliwe. Prędzej czy później zęby mleczne wypadną samoistnie, dlatego nie ma potrzeby ich usuwania. Na ich miejsce pojawią się zęby stałe, które mają szansę pozostać w pełni zdrowe. Dziecko nie powinno spotkać się z negatywnymi konsekwencjami, które mogą nieść za sobą zęby w podniebieniu. W takiej sytuacji warto korzystać z systematycznych wizyt u stomatologa w celu kontrolowania stanu uzębienia dziecka.

Podwójne zęby u człowieka mogą stanowić zagrożenie u osoby dorosłej, u którego wyrznęły się już zęby stałe. W takiej sytuacji, leczenie hiperdoncji będzie konieczne w celu uniknięcia przykrych konsekwencji. Zęby nadliczbowe powodują liczne problemy w obrębie jamy ustnej. W przypadku hiperdoncji możemy mieć do czynienia z ze stłoczeniem zębów oraz licznymi wadami zgryzu. Do pozostałych dolegliwości zalicza się:

  • choroby przyzębia,
  • niewłaściwe ułożenie żuchwy,
  • pojawianie się torbieli szczęki,
  • przerost wędzidełka w wardze górnej,
  • opóźnione wyrzynanie zębów stałych,
  • nieprawidłowy wzrost zębów w szczęce.

Jeżeli w Twojej szczęce występują zęby nadliczbowe, koniecznie udaj się na wizytę do stomatologa w celu wdrożenia właściwego leczenia.

Co zrobić gdy ząb rośnie na dziąśle? – nieprawidłowa budowa uzębienia stałego

Leczenie hiperdoncji to proces, który składa się z wielu konkretnych działań. Całość rozpoczyna się od prawidłowej diagnozy i rozpoznania schorzenia. Następnie należy wykonać szereg zdjęć radiologicznych, które dadzą pełen obraz stanu jamy ustnej. Pomogą także poznać budowę oraz anatomię dodatkowych zębów, co w znacznym stopniu przyczyni się do ich skutecznej ekstrakcji.

Stomatolog powinien ocenić warunki zgryzowe, a także rodzaj uformowania korzeni sąsiednich zębów. Bardzo ważny jest także wiek pacjenta dotkniętego hiperdoncją. Ząb na podniebieniu usuwanie odbywa się chirurgicznie. Dodatkowymi wskazaniami do zabiegu jest zaawansowana próchnica i choroby przyzębia, pojawianie się torbieli, bóle o podłożu neurologicznym czy nawracające stany zapalne w połączeniu z obrzękiem i szczękościskiem.

Samo usunięcie zębów przeprowadzane jest przez stomatologa lub chirurga, w zależności od konkretnego przypadku. Bezpośrednio po zabiegu można przeprowadzić leczenie ortodontyczne, które dodatkowo pomoże przywrócić dobry wygląd jamy ustnej pacjenta. Konieczne może być interwencja lekarza specjalisty, czyli periodontologa. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy występują zaawansowane problemy z dziąsłami.

Nasz gabinet dentystyczny Szczecin wykona dla Ciebie leczenie hiperdoncji, podobnie jak licówki Szczecin oraz bonding zębów Szczecin.